(Door Arno Ruitenbeek)
Vader Frank en dochter Amanda Jaffe, het advocatenduo in eerdere thrillers, zitten in de wachtkamer van schrijver-advocaat Phillip Margolin. Hij laat ook de rechtszaal even voor wat-ie is in zijn nieuwste thriller Recht van spreken. Die nadrukkelijk uitnodigt tot verfilming.Het is al meer dan een decennium geleden dat Clint Eastwood en Gene Hackman schitterden in Absolute Power, naar David Baldacci’s Het recht van de macht. We zien daarin hoe meesterinbreker Luther Whitney (Eastwood), verborgen in een kast, ziet hoe de stomdronken president van de VS (Hackman) probeert een jonge vrouw te verkrachten. Een geheim agent schiet vervolgens het meisje dood.
Recht van spreken lijkt zeker in den beginne erg op Baldacci’s enig echt goede roman. De rokkenjagende president heet bij Margolin Chris Farrington, de zwangere first lady Claire en hun beschermengel, naaste medewerker, blinde volgeling en vriend (zelfs ex van Claire) Chuck Hawkins. Privédetective Dana Cutler schiet foto’s van een studente die eerst het bed deelt met Farrington, dan ruzie met hem krijgt en korte tijd later wordt afgeslacht.
Twee seriemoordenaars houden bij hoog en bij laag vol dat ze weliswaar verantwoordelijk zijn voor de meeste misdrijven waarvoor ze de doodstraf zullen krijgen. Maar niet voor de moord op de studente en een van haar voorgangsters. De jonge advocaat Brad Miller, die het voor een seriemoordenaar opneemt, ruikt de geur van het Witte Huis in het dossier. Net als Cutler moet Miller vrezen voor zijn leven.
Margolin geeft aan het thema zijn eigen draai door te focussen op Millers worsteling om de waarheid boven tafel te krijgen. Een tweede glansrol is er voor FBI-man Keith Evans. Evenmin als Miller laat hij zich imponeren door de macht cq het machtsmisbruik. Margolins ontknoping is weer een heel fraaie, die het op het witte doek perfect zal doen.
Phillip Margolin - Recht van spreken. Vertaling: Willem Verhulst. Uitgeverij Boekerij, 352 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten