25 augustus 2007

Allan Folsom - Dag van de samenzwering (2007)

De verkeerde afslag




(Door Arno Ruitenbeek)

Dat gaat niet goed. Allan Folsom is in Dag van de samenzwering bijna afgedaald tot het niveau van zijn voorganger Ludlum. Bombast en gebrek aan geloofwaardigheid strijden om de eer.

Het begon prima, in 2001, met De dag na morgen. Een serie onthoofdingen, een schrijnende ontmoeting, Europese hoofdsteden als decor. Dag van bekentenis' en Dag van vergelding volgden. Het geloof in de Amerikaanse scenarioschrijver, cameraman en producer Folsom werd niet beschaamd. Hier stond iemand die een internationaal complot overtuigend over het voetlicht kon brengen.

Ergens onderweg naar deze vierde thriller moet Folsom de verkeerde afslag hebben genomen. Dat is bij aanvang van deze, opnieuw kloeke roman, nog niet te merken. De sfeer is goed, de dialogen zijn puntig en de personages, hoewel groot in aantal, aantrekkelijk.

Ex-rechercheur van de politie van Los Angeles John Barron heeft een nieuwe identiteit als tuinarchitect Nicholas Marten opgebouwd in Groot-Brittannië. Hij keert schielijk terug naar de VS, om zijn doodzieke jeugdvriendin Caroline Parsons bij te staan. Ze heeft net haar man, een vooraanstaand politicus, en haar zoontje verloren bij wat een vliegtuigongeluk zou zijn maar meer lijkt op een dubbele moord. De Parsons waren bevriend met de president, John Henry Harris. Vanaf het moment dat Harris wordt geïntroduceerd, heeft Folsom zichzelf niet meer in de hand.

De president wordt omringd door lieden die de politieke leiders van Frankrijk en Duitsland willen vermoorden vanwege hun kritische houding ten opzichte van de Amerikaanse Irak-interventie. Marten moet op de vlucht voor zijn oud-collega's en een heksenkring. Harris sluit zich bij hem aan. Ze belanden via via in Spanje, achterna gezeten door zo'n beetje alle opsporingsdiensten ter wereld. De ene na de andere dooie valt, maar 'onze' helden slaan zich er dapper door heen. En gij geleuft dat.

Allan Folsom - Dag van de samenzwering. Vertaling Joost van der Meer en William Oostendorp. Uitgeverij De Boekerij, 512 pag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten