27 juni 2007

David Lawrence - Stervenskoud (2007)

Weltschmerz en drankzucht




(Door Monique Brandt)

Het lijkt in Stervenskoud aanvankelijk beter te gaan met de Londense politievrouw Stella Mooney. In de eerdere Mooney-thrillers signaleerde auteur David Lawrence, pseudoniem van de Britse dichter David Harson, een steeds zwaarder wordende depressie. Bovendien werd de samenwonende detective sergeant ook nog eens onverwacht verliefd op journalist John Delaney, met alle geheime complicaties van dien.

In het nieuwste boek is Stella weer alleen en enigszins opgeknapt en draaien zij en Delaney schuwe rondjes om de vraag: samenwonen of niet? Tot het onvermijdelijke moment dat de geesten uit haar verleden Stella weer in hun klauwen krijgen.

Dat moment wordt behulpzaam aangedragen door Robert Kimber, een griezel uit de West-Londense achterbuurt Harefield, de plek waar Stella opgroeide. Kimber bekent met veel genoegen de zorgvuldig geplande moord op de in het park gevonden trimster Valerie Blake. Maar hoe goed ingevoerd hij ook lijkt te zijn, Stella gelooft hem niet. Met veel speurwerk ontdekt ze een bizar moordverbond. Vervolgens lijkt ook Delaney bij de zaak betrokken, wat hun kersverse verhouding pijlsnel weer richting afgrond voert.

Lawrence is alweer zo'n topper uit de nieuwe generatie Britse misdaadauteurs. Qua Weltschmerz, scherpzinnigheid én drankzucht past 'zijn' Mooney zo in het rijtje door leven en dood geplaagde thrillerpersonages als inspecteur Rebus (Ian Rankin) en de journaliste Paddy Meehan van de eveneens Schotse auteur Denise Mina. Het grauwe decor van Harefield geeft een extra bitter tintje aan het ijzersterke Stervenskoud. De geheimen van Stella Mooney zelf liggen bovendien ook nog ergens op ons te wachten. Reden te over om Mooney, ondanks al haar scherpe kantjes, op de voet te blijven volgen.

David Lawrence - Stervenskoud. Vertaling Lidy Pol. Uitgeverij De Geus. 412 pag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten