Susanna Moore - In de snee (1996)

Groot standenboek van Susanna Moore

(Door Peter Kuijt)

'Erotische thriller', jubelt de kaft van In de snee van de Amerikaanse schrijfster Susanna Moore. Over het bijvoeglijk naamwoord in de kaftaanduiding is in ieder geval niets gelogen. Al in het eerste hoofdstuk komt hoofdpersoon Frannie, al dwalend in de catacomben van een Newyorks café op zoek naar het toilet, in een ruimte terecht waar een roodharige vrouw de penis van een man aan een mondeling warenonderzoek onderwerpt.

Frannie deinst niet geschrokken terug, welnee, ze is een gefascineerd toeschouwster en ze denkt: 'Hé, zo doe ik het niet, met een ruk van de kin, als een hond die tegen de hand van zijn baas wroet'.

En daar blijft het niet bij de erotiek. Of porno, zo u wilt. Op bijna elke volgende bladzijde staat wel een of andere denkbare vervoeging van het werkwoord pijpen of variaties van 'lid'-woorden die wij met z'n allen nooit hadden kunnen verzinnen. Als extra service levert Moore hier en daar een verklarend woordenlijstje met synoniemen van bijvoorbeeld vagina ('virginia', als in 'hij penetreerde haar virginia met een hamer'), borsten ('gangsters', als in 'zij heeft die twee gangsters altijd bij zich') en schaamhaar ('broccoli'). Het is bijna overbodig te vermelden dat de titel van het boek ook op meerdere wijzen kan worden geïnterpreteerd.

Tot zover de spanning van de ene soort. Het thrillerelement steekt tussen de seks ook regelmatig de kop op. De 'redhead' uit het café wordt een dag na vertoning van haar orale tovenarij met doorgesneden keel en in 'ontwrichte' toestand aangetroffen. Omdat de hoofdpersoon Frannie, een struise taaldocente (vandaar de woordenlijstjes!), in dezelfde kroeg gesignaleerd was, zoekt de politie haar op. Frannie duikt terstond met de met de zaak belaste rechercheur Malloy het bed in, want ze verspilt haar kostbare tijd nu eenmaal niet aan voorzichtige dates. En zo doet ze nog wel meer ondeugende dingen.

Pas als het hoofd van haar vriendin Pauline, die het alleen met getrouwde mannen houdt omdat ze de weekends vrij wil hebben, een aantal hoofdstukken verder in een wastafel wordt ontdekt en de rest van het lichaam ergens anders, slaat bij Frannie de angst toe. De moordenaar zou wel eens in haar nabijheid kunnen verkeren. Frannie verdenkt om de een of andere reden rechercheur Malloy, maar ook student Cornelius die haar om de haverklap lastig valt, wordt een onfrisse rol toebedacht. De taaldocente gaat vervolgens zelf op speurderspad, maar verandert van lieverlee van jager in lokaas.

Susanna Moore schrijft als een Zeeuws Meisje: geen woord te veel, hoor! Hetgeen het tempo waarin het boek wordt verorberd, aanzienlijk kan versnellen, ware het niet dat Moore soms zó compact schrijft dat je er af en toe geen touw aan vast kunt knopen en wat bladzijden moet terugbladeren om weer 'in het verhaal te komen'. Maar dit alles wordt uiteindelijk gecompenseerd door een werkelijk huiveringwekkende finale. Zelfs detective Tommy Hyland van de North Manhattan Homicide Task Force, met wie Moore twee jaar lang optrok ter voorbereiding op haar boek, moest even slikken toen hij zich door de laatste pagina's van In de snee een weg had gebaand. 'Het gebeurt zo', zei hij. En: 'It's worse than that.' Een mooier compliment kun je niet krijgen.

Susanna Moore - In de snee, uitgeverij Prometheus, 216 pag.