P.P. Windhorst - Vuile praktijken (1996)

Het leven valt tegen in 't Brabantse land

(Door Peter Kuijt)

Een nieuw politieduo doet zijn intrede in het wereldje van de Nederlandstalige, spannende boeken. Na De Cock (met ceeooceekaa) en Vledder, Grijpstra en de Gier en de vorig jaar door Piet Teigeler geïntroduceerde commissaris John Carpentier en hoofdinspecteur Leo Dewit is er nu het span Ed Sacher en Paul Ruczinski. Het tweetal is een creatie van Peter Pim Windhorst - journalist van beroep - en treedt voor het eerst op in Vuile praktijken.

Ed Sacher is een ervaren, kettingrokende rechercheur die binnen dertig pagina's het bed induikt met een Keniaanse slagwerkster, die eerder op het politiebureau aangifte deed van discriminatie. Beslist geen lichtgewicht die Sacher, ook letterlijk niet, want de man weegt zo'n 105 kilo. Zijn assistent Ruczinski mag dan gelukkig getrouwd heten te zijn, het huwelijk belet hem niet met enige regelmaat de chique prostituee Diana met een bezoek te vereren.

West-Brabant is het werkgebied van Sacher en Ruczinski, die in Vuile praktijken de moordenaar van de respectabele huisarts Karin Vermeent moeten zien te achterhalen. Haar stoffelijk overschot wordt gevonden langs een dijkje in Zevenbergen - de dokter is in de rug geschoten. In haar handtas treft de politie een fotorolletje aan. Het blijken opnamen van een dode man te zijn.

Sacher en Ruczinski ontdekken al snel dat de dokter niet zo respectabel is als werd verondersteld. Verder duiken in het boek illegale Turken op die antiek smokkelen, junks die het op een heroïnehoertje hebben voorzien en een kweker die ook niet helemaal zuiver op de graat is. En dat voortdurend in een decor van modder, mest en natte westenwinden. Kortom, het leven is niet altijd goed in het Brabantse land.

Windhorst vertelt zijn verhaal op uiterst sobere wijze. Nuchterheid is kennelijk het parool van de auteur. Er komt geen humor aan te pas, emoties spelen bij Windhorst geen rol. Vandaar ook dat een neerslachtig gevoel niet is te onderdrukken bij het lezen van Vuile praktijken, ook al omdat de ontknoping verre van adembenemend is. Hopelijk schijnt de zon wat vaker als Sacher en Ruczinski een volgend avontuur beleven.

P.P. Windhorst - Vuile praktijken, uitgeverij BZZTôH, 208 pag.

Deze recensie werd eerder gepubliceerd in mei 1996