Beetje gênant voor Clinton
(Door Peter Kuijt)
Dit citaat uit Een Amerikaanse moord, het thrillerdebuut van de Amerikaanse schrijfster Mary-Ann Tirone Smith (eerder schreef ze drie 'gewone' romans), slaat níet, ik herhaal: níet op William Jefferson Clinton. De veelgeplaagde president, die er langer over doet uit te leggen wat hij onder 'seksuele relatie' verstaat dan de doorsnee-Amerikaan gemiddeld met 'de daad' (exclusief voorverwarmen en afkoelen) bezig is, speelt overigens wel een rolletje in het boek van Tirone Smith, die naast vier boeken ook twee jaar dienst als vrijwilligster van het Vredeskorps in West-Kameroen op haar curriculum vitae heeft staan.
Dat rolletje is bepaald geen eerbetoon aan het staatshoofd. Tirone Smith bestempelt hem als een 'poedel, maar wel een aanbiddelijke', schrijft dat Clinton baalt als hij naar een ouderavond op de school van dochter Chelsea moet, verwijt hem dat hij tijdens zijn studietijd meer aandacht had voor slempen en versieren dan protesteren tegen 'Vietnam' én dat hij Hillary de spelregels laat bepalen bij Triviant. Toegegeven, het is niets vergeleken met wat hij zich de afgelopen maanden heeft moeten laten welgevallen, maar Een Amerikaanse moord is toch wel een beetje gênant voor deze sigarenboer uit Little Rock.
Bovenstaand citaat is overigens van toepassing op de Democratische politicus Owen Allen Hall. Dit Congreslid vindt de dood tijdens een te ver doorgevoerd nummertje wurgseks in een luxueuze hotelsuite. Hij wordt aangetroffen in de armen van een niet nader geïdentificeerde, ook dode callgirl. Om hem heen ligt een berglandschap aan cocaïne, terwijl uit Halls achterwerk een 'Chinees koord' bungelt, een attribuut waarmee de lengte van de gemiddelde Amerikaanse vrijpartij aanzienlijk kan worden opgeschroefd, maar dit terzijde.
Voor Congreslid Hall ongewild het tijdelijke zegent, heeft hij zich overigens flink doen gelden. Op een literair feestje in New York weet hij niet alleen schrijfster Denise Burke te versieren, maar geeft hij haar bovendien een waardevolle tip voor een explosieve bestseller. Burke, getrouwd met een Clinton-adviseur (vandaar al die ontboezemingen over de president) is auteur van true crime-boeken vol waargebeurde misdaadverhalen. Haar boek over O.J. is een succes, evenals de pil over haar ex-collega, een sportjournalist die uiteindelijk een seriemoordenaar blijkt te zijn.
Hall vertelt Burke over de moord op drie leden van een gezin in zijn geboorteplaats, het industriestadje New Caxton. Een jonge zwarte football-speler zit voor deze slachtpartij levenslang in de gevangenis. Volgens Owen Hall was zijn proces slechts schijn en is de jonge sportman gebruikt als zondebok.
Burke ontdekt in het door een recessie getroffen slaapstadje dat er inderdaad een luchtje zit aan de drievoudige moord. Corruptie blijkt er welig te tieren en niemand is wie hij/zij zegt te zijn, zelfs het eerbiedwaardige Congreslid niet. Maar haar naspeuringen in New Caxton brengen ook gevaar voor Burke met zich mee. Slechts met de hulp van haar seksbeluste vriendin Poppy Rice, die de scepter zwaait over het forensisch lab van het FBI, en haar man (als hij zich even niet met Clinton bemoeit), weet ze zich staande te houden.
Een Amerikaanse moord moet het vooral hebben van de messcherpe en van meedogenloos cynisme zwangere dialogen. Liefhebbers van zwarte humor komen volop aan hun trekken. Een echte pageturner, zoals de uitgever ons wil doen geloven, is het echter niet. Tirone Smith valt iets te vaak in herhaling, zet meer stapjes achteruit dan vooruit. Het boek staat niet onder hoogspanning. Voor de lezer die wacht tot zich een uitgever meldt die Monica Lewinsky's memoires gaat drukken, is Een Amerikaanse moord echter een uitstekend middel om de tijd te doden.
Mary-Ann Tirone Smith - Een Amerikaanse moord, uitgeverij Meulenhoff, 367 pag.
Deze recensie werd eerder gepubliceerd in september 1998
Geen opmerkingen:
Een reactie posten