Molly Katz - Raak me niet aan (1995)

Damesroman wordt schoorvoetend thriller

(Door Peter Kuijt)

'Ik doe gek, hè? Komt zeker, omdat ik verliefd ben.' Wie denkt dat dit citaat uit een of andere kasteel-, dokters- of streekroman komt, heeft het mis. Dit in truttigheid uitmuntende monoloogje (waarna nog vele andere zullen volgen) is te vinden in Raak me niet aan, het tot 'psychologische thriller' gebombardeerde debuut van de Amerikaanse Molly Katz.

De auteur - eerder werkzaam voor Cosmopolitan en dol op gewichtheffen, zo meldt de flaptekst opgewekt - weet met moeite haar boek boven het damesromanniveau uit te tillen.

Vooral in het begin zwijmelt het alle kanten op, als haar hoofdrolspeelster, tv-presentatrice Lynn Marchette, zich laat inpakken door de knappe en sexy Greg Alter. Marchette, een soort Viola Holt die op het punt staat te promoveren tot een soort Oprah Winfrey, laat zich Alters attenties graag aanleunen. Tot het moment dat zijn cadeautjes iets te dubbelzinnig worden: een panty zonder kruis is nog het meest conservatieve presentje dat hij haar geeft.

De tv-presentatrice wil de relatie met Alter verbreken, maar daar wil hij niets van weten. De sprookjesprins, een vakman in het vernederen van vrouwen, treitert haar op de meest uiteenlopende manieren. Marchettes kansen om door te breken op de landelijke televisie, lijken door haar besognes met de sadist steeds kleiner te worden.

Marchettes echte prins op het witte paard is de politie-inspecteur Mike Delano, die uiteindelijk de achtervolging op Alter inzet. Dan ook staat het aanvankelijk door zwakstroom gevoede boek pas onder hoogspanning. Een pluspunt is dat Katz met het uitschakelen van Alter niet achterover is gaan leunen en er gauw een eind aan heeft gebreid. De echte ontknoping heeft pas zestig pagina's later plaats...

Molly Katz - Raak me niet aan; uitgeverij Luitingh-Sijthoff