Esther Verhoef (interview, 2004)

'Ik neig snel richting pornografie' 

Met haar thrillerdebuut Onrust werd Esther Verhoef (1968), fotografe en schrijfster van dierenboeken, dit jaar genomineerd voor de Gouden Strop. Deze maand verscheen haar tweede actiethriller, Onder Druk, waarin held Sil Maier opnieuw door roeien en ruiten gaat om zijn recht te doen zegevieren. 'De kans dat ik de Strop win, is even groot als niet genomineerd worden.'

(Door Peter Kuijt)

- Kun je in vijfentwintig, nou vooruit, dertig woorden, vertellen waar Onder Druk over gaat?
'Nee, onmogelijk. Ik heb 115.000 woorden nodig gehad om Onder Druk te schrijven. Nou ja, het is in elk geval niet alleen maar moord en doodslag. Het omhelst meer.'

- Waarom is Onder Druk beter dan Onrust, jouw debuut?
'Jij zegt het. Misschien is het te vergelijken met cake bakken. Je eerste cake is met alle goede bedoelingen en met veel pijn en liefde gemaakt, maar gaandeweg leer je beter om te gaan met je meel en de baktijd. Wat niet wegneemt dat je eerste cake verrekte lekker was!'

- Wat heb je met Sil Maier, de hoofdpersoon?
'Ik ben dol op hem. Hij is mooi, intelligent en sterk, lief voor vrouwen, kinderen en dieren... en hij doet alles wat ik zeg! Wat wil een vrouw nog meer?'

- De rechten van Onrust zijn onlangs verkocht aan de Duitse uitgever Grafit Verlag. Wat kan een mens zich nog meer wensen?
'Mijn boeken zijn - tot mijn grote vreugde en verbazing - in de pers vergeleken met die van bestsellerauteurs als John Grisham en Lee Child. Die zijn in tig landen uitgegeven. Dus ja, het zou fijn zijn als Onrust en Onder Druk ook dat grote, internationale publiek zouden vinden. Waarom niet?'

- Er worden in Onder Druk weer wat lieden over de kling gejaagd. Heb je de tel nog een beetje kunnen bijhouden?
'In Onder Druk vallen minder doden dan in Onrust. De moorden zelf zijn wel indringender beschreven, denk ik. Maar het is vrij eenvoudig tellen: het zijn er maar 5 deze keer.'

- De laatste tijd zelf nog een Heckler & Koch in de hand gehouden?
'Geen HK. Wel wat andere wapens. Maar schieten op zich blijf ik toch een saaie bezigheid vinden. Erover schrijven is veel leuker.'

- Vorig jaar vond je een seksscène nog het moeilijkste om te schrijven. Ben je daar al een beetje overheen?
'Ja. Het probleem is dat ik snel neig richting pornografie. Dus moet ik echt nadenken om de situatie en het intense gevoel goed over te brengen, terwijl ik clichés en expliciete bewoordingen wil vermijden. Ondanks dat zei iemand me laatst dat hij na het lezen van een seksscène in Onder Druk zijn vrouw had wakker geschud. Terwijl ik nog zo mijn best had gedaan er liefde en betrokkenheid in te leggen.'

- Je noemt in je dankwoord een aantal rockbands, zoals Nirvana, U2 en Kane. Op welke muziek kun je het best tikken?
'Ik pas de muziek aan op de situatie, dus uptempo voor actie, en wat rustiger, melancholischer, als mijn hoofdpersonen in een dip zitten. Als ik in een later stadium een bepaald hoofdstuk herschrijf, en dat doe ik vaak, dan zet ik dezelfde muziek weer op. Al is het een jaar later, de sfeer zit er dan meteen in.'

- Jouw succes als misdaadauteur is groeiende. Worden je dierenboeken nu minder belangrijk?
'Het een sluit het ander niet uit, natuurlijk. Ik schrijf ze allebei met veel plezier. De afwisseling houdt het leuk.'

- Je verhuisde deze zomer met man en kinderen vanuit Brabant naar Frankrijk. Schrijft het daar letterlijk en figuurlijk lekkerder dan in de regio Den Bosch?
'De mentaliteit hier komt aardig overeen met de Brabantse, maar het is zonder meer inspirerend om eens in een ander land en omgeving te zijn. Onder Druk schreef ik ook voornamelijk onderweg: in Frankrijk en in Wales, de laptop op schoot, MP3-speler binnen handbereik. Zo is de couleur locale beter te absorberen en over te brengen. En nee, het volgende boek speelt zich niet af in Frankrijk: ik wil mijn nieuwe Franse kennissen wel te vriend houden...'

- Met Onrust'werd je genomineerd voor de Gouden Strop. Saskia Noort stond ook op de shortlist voor deze prijs. Waarom staat haar boek De Eetclub al maanden in de toptien en die van jou niet?
'Voor mensen een boek kopen moeten ze weten dat het er überhaupt is. Noorts publiek is relatief eenvoudig bereikbaar: vrouwenbladen lezende vrouwen. Mijn publiek blijkt nogal divers te zijn: man en vrouw, alle rangen en standen: psychologen, helpdeskmedewerkers, kunstenaars, schoolgaande jeugd, vertegenwoordigers en gepensioneerden. De gemene deler is mogelijk een onbewust gevoel van onrust, een beetje bloeddorstigheid ook misschien. Het is een gigantische groep, er is alleen geen specifiek medium voor.'

- Wat baart je nu het meeste zorgen: het derde boek rond Sil Maier of je dankwoord na het winnen van de eerstvolgende Gouden Strop?
'Geen van beide. Aan het derde boek ben ik al begonnen en dat is verre van een zorg. En de Strop? Vorig jaar ging het volgens het gros tussen Noort en Verhoef, de jury dacht er toch anders over. Ik blijf wel realistisch. De kans dat ik win is even groot als niet genomineerd worden.'

De thrillers Onrust en Onder druk zijn verschenen bij Karakter Uitgevers.