Charles den Tex - Claim (1996)

Den Tex poetst te weinig

(Door Peter Kuijt)

Dump, het thrillerdebuut van zakenman Charles den Tex, werd vorig jaar - door de bank genomen - behoorlijk positief ontvangen. 'Mag er zijn', was de mening van de meeste critici. En van de jury van de Gouden Strop ontving Den Tex van de weeromstuit een nominatie. Geen slecht begin, al met al.

Sinds kort ligt Den Tex' tweede thriller in de winkel: Claim. Het boek telt een paar bladzijden minder dan Dump, maar is wel meteen een tientje duurder. Goede kritieken kosten de lezer kennelijk geld.

Sleepte Dump de smerige dampen met zich mee van de internationale handel in chemisch afval, in Claim neemt Den Tex een duik in de verzekeringswereld. Zijn heldin is Ellen Brachman, een rasechte Rotterdamse: geen woorden, maar daden, niet lullen, maar poetsen en garen van de klos, u kent dat wel (of niet).

Brachman is schadebehandelaar bij het verzekeringsconcern European Hayward. Vanwege haar goed geproportioneerde lichaam, wordt ze door het gros van haar mannelijke collega's Het Casco genoemd, op wie ze met liefde 'een volledige dekking' zouden willen toepassen.

Brachman worstelt met een claim van 56 miljoen gulden nadat het containerschip All Virtue enkele honderden kilometers voor de kust van Argentinië met man en spreekwoordelijke muis is vergaan. Het hangt van Brachmans oordeel af of er wordt uitbetaald of niet. Al na lezing van de eerste rapporten van de schade-expert begint Brachman te vermoeden dat er fraude in het spel is. Haar vermoeden schuift op in de richting van zekerheid als documenten verdwijnen, een sleutelfiguur zelfmoord pleegt en er op Brachman zelf een aanslag wordt gepleegd. De struise Rotterdamse vindt het dan tijd geworden zelf naar Argentinië af te zakken en ter plaatse een onderzoek in te stellen.

Op zich een aardig gegeven voor een spannend verhaal. Maar helaas, Den Tex verknoeit vele van de toch al prijzige pagina's met uitvoerige uitlegpassages over 'leading underwriters' en andere aspecten van zeeverzekeringen, een discussie over de vraag of God de gedachte is van een laffe geest en statements als 'een lange vliegreis is een pauze in het leven'. En passant ziet de auteur ook nog kans een onbegrijpelijk nieuw woord te introduceren: zeuteren (als in: 'De dag zeuterde naar zijn eind'). Kortom, er is maar één conclusie mogelijk: Den Tex zou een voorbeeld moeten nemen aan Ellen Brachman. Vooralsnog lult hij te veel en poetst hij te weinig.

Charles den Tex - Claim, uitgeverij Bert Bakker, 282 pag.