Aster Berkhof - Hoog spel (1997)

Opkomst en ondergang van een Brusselse moneymaker

(Door Peter Kuijt)

Een grootse aankondiging staat achterop Hoog spel, de jongste hardcover van 'Vlaanderens meest gelezen auteur': Aster Berkhof. De uitgever schotelt de lezer een fascinerende misdaadroman voor over de wereld van het grote geld, 'een spannend en hoogst leesbaar boek, volgens de succesformule waarvan Berkhof alleen het geheim kent'.

Zoals gewoonlijk ligt de waarheid achter dit soort reclameteksten in het midden: tussen ISBN en achterflap. De juichkreten zijn doorgaans zwaar overtrokken. Dat geldt ook voor Berkhof. Sterker nog, na lezing van diens thriller mag je hopen dat geen enkele andere auteur zijn succesformule zal overnemen.

Berkhof verhaalt in Hoog spel omstandig over de opkomst en uiteindelijke ondergang van de Brusselse financier Derek Hellman, een charismatische moneymaker, ster van zijn vroegere school, waar de winnersmentaliteit er door pater jezuïet De Roover bijkans werd ingeramd. Hellman weet in korte tijd via handige manipulaties een wereldconcern op te bouwen, compleet met eigen voetbalteam.

Na een tijdje komt Hellman in opspraak. Hij wordt ervan verdacht de erfenis van zijn oudtante Hortense Delannoy op onreglementaire wijze te hebben aangewend als startkapitaal. Zijn vriendin, journaliste Valentine Holm, die aanvankelijk in kinderlijke adoratie aan zijn voeten lag, begint nu ook haar twijfels te krijgen omtrent haar vrijer. Ze besluit zelf een onderzoek in te stellen. Apart van haar zagen vakbondsman Leonard Blockx en de gefrustreerde onderzoeksrechter Stanislas Dalle, elk om verschillende redenen, aan de poten van Hellmans troon.

Zo op het eerste gezicht lijkt dit een intrige waarmee een doorsnee thrillerauteur een aardige slag zou kunnen slaan. Maar niet Berkhof. Ruim 400 pagina's lang weet de auteur van 'bestsellers' als Donnadieu en Octopus Dei nimmer een extra hartenklop bij de lezer te bewerkstelligen. Zo zijn z'n uitstapjes naar exotische oorden als Zaïre en Tel Aviv voorbij eer je er erg in hebt.

Als dat alles zou zijn, kon je er nog vrede mee hebben. Het hele verhaal verdrinkt echter in een ondoorzichtige brij van mistige dialogen, nutteloze herhalingen en een 'overkill' aan nauwelijks tot de verbeelding sprekende karakters. Ook hoofdpersoon Valentine Holm brengt geen enkel warm gevoel teweeg. Ze komt over als een springerige tuthola, die maar niet kan beslissen wat ze moet doen: terug naar Derek of verder met Leonard, terug naar Leonard of verder met Derek. En zo gaat het maar door. Kortom, een geheide afrader.

Aster Berkhof - Hoog spel, uitgeverij Houtekiet, 419 pag.