Hulde aan de jubilaris!

DE DAG DIE JE WIST

(Door Peter Kuijt)

Het is vandaag 14 april.

Op deze dag zit 105 jaar geleden een ijsberg de Titanic enigszins in de weg. Het is vandaag 23 jaar geleden dat de Haagse moppentapper Harry Touw door zijn oeuvre heen is en de laatste adem uitblaast. Turkije schuift zichzelf in 1987 naar voren als kandidaat voor de EEG. Zeven jaar geleden wordt op 14 april Bergen aan Zee geëvacueerd na een duinbrand. En wie herinnert het zich niet: het afscheidsconcert van Doe Maar op deze dag in 1984 in Den Bosch.

Tien jaar geleden werd met 27,6 graden de hoogste maximumtemperatuur op 14 april ooit gemeten. Het is eveneens een decennium geleden dat ik De Spanningsblog begon, hiertoe aangespoord door de hoofdredactie van het persbureau waar ik destijds werkzaam was, die in 'online' een grote toekomst zag. De journalistieke baas moedigde zijn werknemers aan om een blog of een website te beginnen over een thema waar zij veel van wisten. Een enkeling pakte de handschoen op. De een begon een site over koningshuizen, de ander ging in cyberspace los over pensioenen. En ik deed het met misdaadliteratuur.

Aanvankelijk was de blog een verzamelplek voor mijn thrillerrecensies en rap oplopende aantal interviews met misdaadauteurs. Maar gaandeweg ontwikkelde de blog zich ook als een nieuwsrubriek. Een van de berichten die ik in 2007 bracht was dat de Schotse misdaadauteur Ian Rankin (foto) voor de grap had gezegd dat J.K. Rowling bezig was met een misdaadroman. Een paar jaar later bleek dat de geestelijk vader van John Rebus over voorspellende gaven beschikte.

Naast het nieuws kwamen er ook columns over het thrillergenre. Niet alleen van mijn hand, maar ook - en veel leuker om te lezen - van de hand van Peter de Zwaan. Mijn voornaamste uitgangspunt was dat de blog een journalistieke inslag bleef houden, het moest vooral niet een site worden die als reclamezuil van uitgeverijen beschouwd kon worden.

Het liefst kwam en kom ik ook als eerste met nieuws over en uit het thrillergenre. Primeurtjes en primeurs, ik ben er gek op. Maar daarmee strijk je wel eens tegen de haren in of trap je op tenen, heb ik ervaren. Zo heeft een bestuurslid van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs een paar jaar geleden ten overstaan van een zaal vol leden gemeld dat ik niet te vertrouwen ben. Aanleiding was een bericht op de blog over een verhalenbundel. Op dat nieuws gold een embargo voor deelnemende schrijvers en uitgevers, niet voor journalisten. Het bericht werd overigens niet ontkend.

Tien jaar De Spanningsblog, ik vind het een calorierijk gebakje waard op deze goede vrijdag. Het doel, het halen van dat eerste decennium, is bereikt. Volgend doel is: gestaag doorgaan met de blog en verbeteren waar mogelijk. Wat het aantal verhalen en berichten betreft, heeft de site de laatste jaren een dipje beleefd. Maar sinds begin dit jaar is het vuur weer flink opgelaaid.

De hele site wordt de komende tijd eens flink onder handen genomen. Niet ter zake doende verhalen en andere nutteloze content worden verwijderd. Het aantal sterren boven de recensies wordt geschrapt, het systeem vind ik hopeloos achterhaald (daarover meer op een later tijdstip). Het archief dat twee jaar geleden door een onvergeeflijke druk op de verkeerde knop sneuvelde, wordt binnenkort helemaal bijgewerkt. Er verschijnen weer recensies op de blog en meer achtergrondverhalen. Ik hoop ook collega-recensenten zo ver te krijgen dat ze hun besprekingen op deze blog willen plaatsen.

Vijf jaar geleden vroeg ik een aantal Nederlandstalige misdaadauteurs wat ze van De Spanningsblog vonden. Dat leverde mooie bespiegelingen op. Nu heb ik weer tientallen thrillerschrijvers benaderd met het verzoek de site (opnieuw) tegen het licht te houden. Ze mochten van alles schrijven, er zou niets worden geschrapt. Ophemelen was toegestaan, neersabelen ook, mits het binnen de grenzen van de wet bleef. Hun opmerkelijke reacties zijn hieronder te vinden.


THRILLERAUTEURS OVER TIEN JAAR DE SPANNINGSBLOG

Mooie tegenhanger
Ik vind De Spanningsblog een must om te lezen voor iedereen die zich bezighoudt met het thrillergenre, omdat de artikelen eerlijk, informatief en intelligent zijn en er vaak humor in is verwerkt. Mooie tegenhanger voor alle ellende, spanning en noodlottigheid die thrillerauteurs zo nodig in hun boeken moeten stoppen.
Loes den Hollander, schrijfster van 21 thrillers, 3 verhalenbundels, 3 novelles en 1 roman.


Genuanceerd denken
Een blog beginnen kan iedereen. Ik niet, want ik heb last van digibetis, maar ieder ander wel. Een blog een tijdje volhouden zal ook wel lukken, drie maanden, een half jaar, als de familie met de knoet werkt misschien een heel jaar. Een blog tien jaar in de lucht houden, is voor de sterken. Een blog over zwaarmoedige, in niet weinig gevallen zeurkonterige, schrijvers een decennium lang bemannen is voor de buitencategorie.
Ik kijk al tien jaar naar de blog van Peter en ik heb er heel wat stukjes voor geleverd die mensen die blijven denken dat het moeilijk is om ze te maken met enige bewondering columns noemen. Peter heeft ze bij mijn weten altijd geplaatst en er waren er bij waarvan ik dacht: ik word er niet populair door en Spanningsblog-Peter waarschijnlijk evenmin. Hij is de boodschapper, de eerste golf van afkeur is voor hem.
Ben ik echt zo enthousiast over zijn blog?
Daar moeten we het even in alle rust over hebben, wat dat betreft verschil ik niet veel van andere schrijvers die na het verschijnen van hun boek maar één ding willen: een goede beoordeling. Met veel sterren, want sterren overstralen nu eenmaal alle oude meningen.
Heeft een boek… nee, sorry, in algemeenheden praten, is te flauw, ik begin opnieuw. Krijgt mijn boek 4 of 5 sterren dan is dat Spanningsblog geweldig en Peter Kuijt geweldiger.
Krijgt het 3 sterren dan ga ik snel iets anders doen.
Na 2 sterren of maar eentje wordt het een kwestie van dynamiet bestellen in China en lonten in Taiwan. Opblazen die handel, platbranden, weg ermee, blog van niks.
Denk niet dat ik alleen sta, er zijn heus wel meer genuanceerde schrijvers in dit land.
Tien jaar Spanningsblog. In je eentje. En altijd maar doorgaan. Knap werk.
Peter de Zwaan, schrijver van zo'n 25 thrillers, maar ook auteur van tientallen delen uit de Bob Evers-serie, winnaar van de Gouden Strop 2000 met Het alibibureau


Met enige ironie
Op 22 maart schrijft Peter Kuijt op zijn Spanningsblog over het boek Nergensman van Gregg Hurwitz. Daarin signaleert hij de populariteit van titels met 'man' erin, zoals  Spookman en Geheugenman. Ik stel voor om Peter Kuijt voortaan Spanningsman te noemen. Het is verbazingwekkend hoe hij zo vaak zoveel nieuws en weetjes in zijn Spanningsblog op het internet weet te zetten, niet alleen over boeken, maar ook over films en tv-series. En altijd soepel geschreven, met waar nodig enige ironie, terwijl hij zijn oordeel niet onder stoelen of banken steekt. Bravo!
René Appel, meester van de psychologische thriller, tweevoudig winnaar van de Gouden Strop


Verhuizing
Hartelijk dank voor uw verzoek. Saskia vraagt mij u te feliciteren met het jubileum! Helaas ziet zij geen gelegenheid om aan uw verzoek te kunnen voldoen. Op dit moment zit ze middenin een verhuizing en probeert in de tussentijd ook aan haar boek te werken. Het ontbreekt haar simpelweg aan tijd!
Andrea Wesdorp, namens Saskia Noort


Dappere strijd
Al tien jaar schrijft Peter Kuijt op De Spanningsblog misdadig goed over thrillers. Zijn kennis van het genre is groot en met zijn blog vervult hij een onmisbare rol in het Nederlandstalige thrillerwereldje. Terwijl boekenbijlagen verschrompelen en kranten spannende boeken hebben afgeschreven, voert De Spanningsblog een dappere strijd om de publieksaandacht voor thrillers te verbreden.
Roel Janssen, journalist en thrillerschrijver, won in 2007 de Gouden Strop met De tiende vrouw. Onlangs verscheen zijn thriller Alles verloren


In overleg
Het spijt me, ik ben op het moment erg druk. Ik wil je bij deze ook vriendelijk verzoeken om bijdragen aan artikelen naar Nanda Brouwer van De Bezige Bij te sturen. Een en ander loopt via haar en wij bepalen daarna in overleg wat we wel en niet gaan doen.
Corine Hartman,


Volgende tien
Gefeliciteerd, en op naar de volgende tien!
Esther Verhoef, bestsellerauteur, won onder meer in 2016 de Gouden Strop voor Lieve mama


Nog vijf jaar
De site van Peter Kuijt is onmisbaar voor iedereen die van het genre houdt: je vindt er alle nieuwtjes uit de wereld van de spanning, goeie interviews met auteurs en veel recensies. Kuijt paart een grote kennis aan een kritische geest en ik hoop dat hij er nog vijf jaar aan vastplakt.
Ellen den Hollander, auteur van de thrillers Door het vuur, Noodtoestand en De primeur


Vasthoudendheid
Ik volg De Spanningsblog al vrijwel vanaf het begin en mijn bewondering voor de vasthoudendheid, journalistieke speurzin en de speciale antenne van Peter Kuijt voor thrillernieuws is alleen maar toegenomen. Ik hoop van harte dat hij nog minimaal tien jaar op dezelfde manier doorgaat.
Ik ben het meestal niet eens met de kritiek die hij op mijn boeken heeft, waarvan akte. Maar onze verschillen in opinie en interpretatie zijn het waard om te koesteren, want Peter Kuijt is een recensent die zijn oordeel niet slechts baseert op de achterflaptekst en wat loos geblader door de hoofdstukken.
John Brosens, dichter, schrijver van jeugdboeken, maar ook auteur van thrillers zoals Project Luvarine en De Mediator dodenlijst


In de kijker
Mijn oprechte felicitaties voor het tienjarige bestaan van De Spanningsblog. Het is een plek waar spannende boeken het hele jaar door mooi in de kijker staan, terwijl het genre in de media vaak wordt onderbelicht. Daarvoor alleen al verdient de Spanningsblog het om zelf eens in de kijker te staan! We zullen je nieuwsberichten blijven volgen, Peter en klinken op de voorbije tien jaar en meteen ook op de volgende tien jaar (minstens).
Hilde Vandermeeren, Vlaamse thrillerschrijfster, publiceerde tweemaal een verhaal in Ellery Queen's Mystery Magazine.


Lacune
Een goede weblog over spannende boeken maken is waarschijnlijk net zo lastig en bevredigend als een spannend boek schrijven. Zo'n blog moet aan allerlei eisen voldoen waarvan veruit de belangrijkste is dat de lezers bij elk nieuw artikel geprikkeld worden om even te kijken. Dat lijkt voor de hand liggend, maar zo'n blog ontaardt al gauw in een coterietje en dan haken de serieuze lezers al snel af.
Een uitstekende blog is die van J. Madison Davis. Hij slaagt erin steeds iets te vinden waarvan je ook als Nederlandse schrijver denkt: verdomd, toch even kijken. In eigen land hadden we de voortreffelijke website van Ine Jacet, die helaas moest stoppen omdat het werk daarvoor - langzamerhand een dagtaak - haar te veel werd.
Voor mij heeft De Spanningsblog die lacune ingevuld. Een serieuze weblog over misdaadliteratuur en haar beoefenaren die zich serieus genomen voelen.Eerlijke recensies, interessante nieuwtjes, behartenswaardige artikelen. Ga zo door!
Jacob Vis, schrijver van meer dan 25 misdaadromans. Won De Diamanten Kogel 2014 met zijn thriller De zwarte duivel


Sterke achtergrondverhalen
De Spanningsblog biedt al tien jaar sterke achtergrondverhalen en kritische recensies. Een geluid dat naar mijn smaak echt iets toevoegt aan het orkest van spannende boekenbloggers.
Isa Maron, thrillerschrijfster, heeft onder meer het vierluik De Noordzeemoorden op haar naam staan


Nooit onder de gordel
Toeval of niet, maar sinds ik thrillers schrijf, is er de Spanningsblog. Tien jaar. Proficiat, Peter. Recensies, nieuwtjes, columns. De Spanningsblog houdt de vinger aan de pols in thrillerland. Soms een beetje zuur, soms een beetje vals, maar nooit onder de gordel en altijd journalistiek, dat wil zeggen: kort maar krachtig en, als dat nodig is, met inachtneming van hoor en wederhoor. Ga zo door!
Michael Berg, schrijver van zeven thrillers. Won de Gouden Strop 2013 met Nacht in Parijs


Actueel en overzichtelijk
Als ik 's ochtends mijn mail check, dan lees is altijd als eerste de (bijna dagelijkse) nieuwsbrief van De Spanningsblog. Op die manier blijf ik goed op de hoogte van de laatste nieuwtjes en bijzondere boeken die ik echt niet mag missen. De Spanningsblog is voor mij actueel, prettig leesbaar en overzichtelijk. Het opnieuw leven inblazen van recensies (zonder sterren) vind ik ook een aanwinst. Complimenten voor de man achter de knoppen.
Kim Moelands, schrijfster van de thrillers Weerloos, Verdieping X en De vrouw in de spiegel


Scherpte
Er is veel veranderd in vijf jaar. De Spanningsblog heeft meer concurrentie gekregen. Een goede ontwikkeling, want concurrentie zorgt voor scherpte. Ik hoop dat De Spanningsblog zijn journalistieke invalshoek en onafhankelijkheid de komende jaren verder uitdiept, want in het huidige medialandschap blijft er behoefte aan feitelijke, journalistieke artikelen over (de wereld rondom) spannende boeken. Gefeliciteerd met je jubileum, Peter! Ga vooral zo door en het liefst nog een stukje verder!
Ingrid Oonincx, auteur van de thrillers Nickname, Botsing, Sluipweg en Medicijn


Onderkoelde toon
Zeker, ik lees De Spanningsblog regelmatig. Een mens wil op de hoogte blijven nietwaar. Maar afgezien van de inhoud vind ik vooral de beheerste soms wat onderkoelde toon heel prettig. Die getuigt van inzicht en een oprechte liefde voor het spannende boek.
Peter Römer, voorzitter van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs, auteur van Baantjer-politieromans en publiceert met zijn vrouw deze zomer de thriller En nu ik!


Graag doortimmerd
Tien jaar De Spanningsblog, koop ik er wat voor? Jawel, al lees ik hem niet veel maar het is altijd nuttig het commentaar van een kenner te horen, of dat nu va Peter K. is of van een collega-auteur. In tegenstelling tot veel andere misdaadblogs waarin ik hoorndol word van lezers, rijp en groen, die naar willekeur hun lof of bagger uitstorten. Want wat kan het mij nou schelen wat ze van het laatste boek van een andere auteur vinden? Ik ben zeer gesteld op het oordeel van mijn lezers maar of zij mijn boeken mooi en spannend, dan wel suf vinden, merk ik wel aan de verkoopcijfers of hun gerichte reacties met vaak nuttige aanvullingen en correcties per post of op Facebook.
Dat is dus een pluspunt van De Spanningsblog, ik krijg de mening van een expert (of wat daar voor doorgaat). Ik word ook aardig geïnformeerd over nieuw aanbod al ben ik niet zo dol op nieuwtjes à la de rubriek 'Wist u dat..?' in de schoolkrant. Keep it to the basics.
Het mag bekend zijn dat ik een voorstander ben van de Nederlandstalige thriller en me al sinds de oprichting van het GNM en de instelling van de Gouden Strop sterk maak voor onze eigen auteurs en romans. Herhaaldelijk lag en lig ik in de clinch met bijvoorbeeld de CPNB waar het gaat om de Maand (Weken, straks wordt het 'Dag') van het Spannende Boek en het bijbehorende geschenkboekje en waar de buitenlandse auteurs disproportioneel aandacht krijgen. Alsof ze al niet genoeg worden gepusht ten nadele van de Nederlandse thrillerschrijvers en -schrijfsters. 'Koopt Hollandsche waar, dan helpen wij elkaar'.
Jammer dus dat De Spanningsblog zich niet veel meer beperkt tot de Nederlandse misdaadroman maar net als uitgevers, recensenten en boekhandelaren me overspoelt met het buitenlandse aanbod. In het algemeen doen we absoluut niet onder voor al die Scandinaviërs, Britten, Duitsers, Letten of Filipino's. Het is een beetje wat De Telegraaf vroeger de 'Weg met Ons'-mentaliteit noemde. In Stockholm wrijven ze zich ermee in de handjes. Maar wij? En denk nou niet dat er in Reykjavik, Londen of Berlijn reikhalzend wordt uitgekeken naar blogs waarin die Hollandse waar wordt aangeprezen, want dat is niet zo.
En verder: ik zou er voor willen pleiten iets selectiever te zijn, kritischer. De makke is immers, en dat geldt voor alle literatuur, dat er zo'n enorme hoeveelheid titels, ook Nederlandse, in het genre verschijnen, dat de lezers de weg kwijt raken en weinig tot niets kunnen met die signalementen. Kwantiteit betekent geen kwaliteit en veel varkens maken de spoeling dun, al denken veel uitgevers daar dan nog steeds anders over.
Kuijt en de zijnen mogen wat mij betreft veel méér dan nu een oordeel geven, maar dan graag doortimmerd. Zo las ik onlangs van hem over mijn laatste 'De Onderkoning van Indië', hoe mooi ook, dat 'de spanning de kuierlatten neemt door de ellenlange dialogen en hoeveelheid namen.'
Oei. Ik sloeg er nog eens Forsyths nog immer onvolprezen 'De dag van de Jakhals' op na, in de eerste 50 pagina's al meer dan 40 personages. Philip Kerr, 'De Vrouw van Zagreb', maar liefst tien pagina's dialoog tussen Bernie Gunther en Joseph Goebbels, alleen maar over een opdracht een verdwenen filmsterretje te vinden. Maar prachtig en fascinerend en ik steek er méér van op dan bij de zoveelste raadselachtige moord die wordt onderzocht door een gescheiden politieman met een moeilijke stiefdochter in Lapland.
Soms heb ik gevoel dat de debilisering in het onderwijs en de media ook doorwoekert in het thrillergenre. Ik geef Connie Palmen per definitie nooit gelijk maar het zou wel aardig zijn wanneer we een Spanningsblog zouden hebben dat de komende tien jaar de nadruk legt op de Nederlandse thriller en, hoe subjectief ook, aandacht besteedt aan kwaliteit in plaats van kwantiteit, want dat gebeurt helaas al veel te veel.
Tomas Ross, schrijver van tientallen thrillers, winnaar van drie Gouden Stroppen, staat met co-auteur Corine Hartman op de longlist voor de editie van 2017


Testosteronvitriool

Toen ik in 2008 Roel Janssen opvolgde als voorzitter van het GNM had ik twee plannen.
Allereerst nam ik mij voor af te rekenen met het oudemoppermannetjes-imago van het genootschap. Toen de vrouwen er met de poet vandoor gingen, was enige kinnesinne weliswaar voorstelbaar, maar wat mij betreft had het Waldorf & Statler-gezeur zijn houdbaarheidsdatum ruimschoots overschreden. Telkens opnieuw dat testosteronvitriool was, vond ik, niet alleen lui en onterecht, maar ook schadelijk.
Ten tweede moest de organisatie van De Gouden Strop op de schop. Herinnert u zich nog het BN-jurylid dat nijdig twitterde over organisatorische puinhopen? De aanhoudende geruchten dat sommige inzendingen niet of nauwelijks werden gelezen? Juryleden die ruziënd over straat rolden, zelfs openlijk verklaarden ‘niets met het genre’ te hebben? De KRO die zich daags voor de nominatiebekendmaking terugtrok? En waar was de prijs op het moment dat juryvoorzitter Agnes Jongerius de winnaar aankondigde? Ik stond in de coulissen tijdens die gedenkwaardige uitreiking in 2009, mijn eerste blik achter de schermen, toen de paniek in volle hevigheid losbarstte, en kan me de schaamte tot op de dag van vandaag herinneren.
Ons genre had vaste voet aan de grond gekregen, boekhandel blij, bibliotheken blij, uitgevers blij, iedereen blij. Maar het genootschap dat zolang had moeten opboksen tegen luie en onterechte vooroordelen en snobisme, deed er intussen alles aan dat zuurverdiende bruggenhoofd eigenhandig om zeep te helpen. Dat moest, vond ik, afgelopen zijn. De organisatie van De Gouden Strop kwam in handen van Remco Volkers. Door zijn aandacht, oog voor detail en charmante doortastendheid, streng maar rechtvaardig, werd afgerekend met het amateuruurtje.
In 2012, bij het vorige jubileum van De Spanningsblog, in de aanloop naar de laatste uitreiking onder mijn voorzitterschap, was ik reeds halverwege mijn welgemeende felicitatieboodschap aan Peter, toen hij met leesbaar plezier op zijn site meldde dat er een lek was in de jury.
De jury, desgevraagd, bezwoer dat het niet waar was.
Des duivels was ik, om de leugen, de zelf-sabotage, de tak tussen de spaken.
Bijna doopte ik mijn pen in testosteronvitriool.
Inmiddels, vijf jaar later, met onze neus hardhandig op de feiten en onze billen gebrand aan fake news, weten we weer hoe waardevol dat ook alweer is, onafhankelijke kwaliteitsjournalistiek die bobo’s prikkelt en uitdaagt, en hun plannen wantrouwt. Hoe verontwaardigder de bobo, des te meer reden tot de vinger op de zere plek en zout in de wonde.
De Spanningsblog bestaat tien jaar, en dat is reden voor oprechte felicitaties aan het adres van Peter Kuijt. Het is de meest toonaangevende onafhankelijke nieuwsbron die we in ons genre hebben, en daar moeten we zuinig op zijn. Zoals zoet niet zonder zuur kan, de Muppet Show niet zonder Waldorf & Statler, hakken niet zonder spaanders, en nieuws niet zonder een vileine roddel op zijn tijd – kunnen bobo’s niet zonder de oprechte liefhebber die het bloed onder zijn (m/v) nagels vandaan haalt, verdiend of niet.
Bravo, Peter, op naar de 15!
Willem Asman, voorzitter GNM en Stichting Gouden Strop 2008-2012, auteur van een kwartet thrillers. Deze zomer komt Enter uit, het eerste deel uit de trilogie Rebound, 10-4-2017


Uit de as herrezen
Een tijdlang op een laag pitje, maar nu is De Spanningsblog uit zijn nog smeulende as herrezen. Wat zal ik zeggen? Een onafhankelijke blog, met eigen, scherpe opinies. Snelheid. Nieuws uit de wereld van de thrillers. Recensies. You name it. Maar er is meer...
Ik denk dat Peter Kuijt altijd op zoek is naar een scoop, bewaakt hij het virtuele thrillerlandschap met arendsogen om zich vervolgens op elk brokje sappige informatie te storten, met een voorkeur voor uitspraken van schrijvers, die vaak voorzichtig en weinig controversieel zijn in hun uitspraken, maar wel eens een lapsus kunnen hebben en zich soms iets laten ontvallen wat ze wellicht beter niet hadden kunnen zeggen. Iets ondoordachts, iets gefrustreerds of gewoon iets lulligs.
Zit die Kuijt, onze Henk van der Meijden van Thrillerland, dag en nacht achter zijn computer, virtuele radaroren ingetuned op auteurs, vraagt u zich af? Ik vermoed van wel. Dus ik hou hem in de gaten!
Ellen Gerretzen, schrijft onder de naam Ellen G. Heeft een handvol thrillers gepubliceerd. Haar jongste, Zerk getiteld, verschijnt vandaag.


Verse scheut adrenaline
Het is een goede zaak dat De Spanningsblog net voor zijn tiende verjaardag een verse scheut adrenaline toegediend kreeg, om met vernieuwde energie thrillernieuws, recensies en columns op ons los te laten. Geschreven in een fijne stijl en doorspekt met de nodige humor is het altijd aangenaam verpozen op de Spanningsblog.
Als schrijver en thrillerfan wens ik De Spanningsblog nog vele tientallen jaren toe, want het is fantastisch als mensen die het genre een warm hart toedragen, dat op een leuke manier naar buiten brengen.
Bram Dehouck, tweevoudig winnaar van de Gouden Strop. Auteur van De minzame moordenaar, Een zomer zonder slaap, Hellekind en Witte raaf, 12-4-17


Koffie met blog
Het is nog steeds en vaste gewoonte. Na de eerste koffie gaat de computer aan en doe ik mijn vaste rondje langs het misdaadnieuws. Eerst de waargebeurde misdaad, dan de fictie. Voor de laatste kom ik al tien jaar steevast terecht bij de enige site die door een insider wordt bijgehouden. De Spanningsblog dus.
Een licht ironische toon maakt de dag al acceptabel. Dan de korte, gevarieerde en informatieve stukjes en details die je niet in de gelikte lappen tekst van de gesponsorde sites tegenkomt. Daar zit dus onderzoeksjournalistiek achter die zich niet tevreden stelt met het pr-gejuich van de diverse uitgeverijen. Een toon met echtheid.
Wat ik mis: vroeger zag je bij de lezersreacties nog wel eens een pittige discussie tussen deze en gene tot bloei komen. Daar is de klad in gekomen. Oorzaak? De gelatenheid over de waarde van het genre? Het mag wel weer terugkomen, die uitwisselingen op het scherp op de snede. Je zou bijna
willen dat Tomas Ross zich weer eens roerde.
Jac. Toes, winnaar van de Gouden Strop 1998 met Fotofinish. Auteur van ruim een dozijn aantal thrillers, waarvan een aantal geschreven samen met zijn Duitse collega Thomas Hoeps


Soms ironisch
Met een onvermoeibare regelmaat brengt De Spanningsblog al 10 jaar lang vrijwel iedere dag het laatste nieuws op het vlak van thrillers. De blogs zijn lezenswaardig, onder meer vanwege de achtergrondinformatie over (verwikkelingen rondom) auteurs, uitgevers en titels en beperken zich niet alleen tot boeken. Ook films en series komen langs. De toon is persoonlijk, soms ironisch, maar altijd boeiend. En dat al 10 jaar lang!
Marlen Beek-Visser, ‘Moordwijf’, schrijfster van de thrillers Stem! en Meesterdeal


Veelgelezen baken
Tien jaar Spanningsblog. Het waren tien mooie jaren, met veel van het goede. Mooie interviews, interessante achtergronden, en recensies met een lach en soms een traan. Het is een eerlijke blog, een snelle bron van thrillernieuws die niets verhult met de mantel der liefde en daarom altijd wel reacties oproept. De discussies die soms ontstaan kunnen een lust voor het oog zijn. De Spanningsblog is een veelgelezen baken geworden in de wereld van de thrillerliefhebber. Daarvoor verdient Peter alle lof, en nog minstens tien jaar erbij.
Simon de Waal, rechercheur, scenarist en schrijver van thrillers en politieromans. Winnaar van De Diamanten Kogel 2008 met het boek Pentito. Zijn thriller Nemesis staat op de longlist voor de Gouden Strop 2017